Jak poprawić jakość swojego zdrowia? Jak uzyskać odpowiedź na nurtujące pytania i wątpliwości? Jak poradzić sobie z trudami życia? Jak pomóc innym w chorobie i trosce? Jak na prawdę poznać siebie? Jak dotrzeć do prawdy? Jak poznać naturę rzeczywistości i pierwotną naturę siebie?  Czym jest świadomość?

Ludzkość od tysiącleci praktykuje wprowadzanie umysłu w stan alternatywny. To, co w dzisiejszej medycynie jest znane jako wprowadzenie mózgu w stan alfa (http://pl.wikipedia.org/wiki/Fale_m%C3%B3zgowe), nazywane było śnieniem, transem, relaksacją, kontemplacją, wizualizacją, hipnozą, wizją i wieloma innymi nazwami w obcych językach. Słowa te są stosowane po dziś dzień, ponieważ stany te są immanentną częścią naszego życia, a niektóre z tych doświadczeń zdarzają się prawie każdemu człowiekowi.

Stany te różnią się od siebie, ale mają też cechy wspólne:
– zwolnienie częstotliwości fal mózgowych
– zwiększenie komunikacji między półkulami
– ograniczenie sensoryki bodźców zewnętrznych
– ograniczenie racjonalnego rozumowania
– koncentracja na własnym ciele i wnętrzu (w niektórych przypadkach w okresie początkowym)
– odczuwanie energii, wibracji i innych wrażeń pozazmysłowych).
Różnice dotyczą 2 obszarów: doświadczanych wrażeń oraz technik osiągania stanów alternatywnych.
Stany alternatywne pojawiają się albo samoistnie, albo w sposób indukowany. Samoistnym wystąpieniem zjawiska jest np. zapadanie w sen, aczkolwiek osiągnięcie stanów alternatywnych zdarza się również bez utraty świadomości.
Indukowanie zaś to swoiste techniki, niekiedy liczące sobie tysiące lat stosowania i udoskonalania, które specjalnie stosujemy po to, aby wywołać w umyśle stan alternatywny. Techniki te możemy podzielić na:
– chemiczne (zastosowanie środków chemicznych zaburzających pracę umysłu i zakłócających bądź zmieniających percepcję zmysłową)
– stymulacyjne (gra świateł – stosowana np. w starożytnej Grecji technika kręcenia pod słońce kołem od wozu, specjalnie dobrane dźwięki, np. częstotliwości dudnieniowe różnicowe, śpiewy, recytacje)
– ćwiczenia fizyczne, ruch (joga, taniec, np. derwisze)
– umysłowe (medytacja, kontemplacja, wyciszenie)
Niektóre z tych technik stosujemy sami, niektóre w grupach, a jeszcze inne wymagają pomocy innych osób. Można je stosować osobno lub łącznie, zależnie od oczekiwanego rezultatu, albo w celu zwiększenia ich skuteczności.

Alternatywne stany umysłu dzielę na 3 kategorie:
– świadome śnienie (wkraczanie w świat marzeń sennych przy zachowaniu świadomości, niekiedy objawiające się doświadczeniem opuszczenia ciała, śnienie grupowe – szamani, bądź śnienie ze zwierzętami – aborygeński dreamtime)
– wizualizacje (wywoływane – najczęściej w celu komunikacji z własną podświadomością, samoistne – kiedy w umyśle powstają wizje, których nie kontrolujemy)
– doświadczanie pustki, ciszy (np. medytacja, praktyki klasztorne) albo ciała (np. odczuwanie brzuchem, który uważany jest za lokalizację podświadomości i intuicji (jelita są drugim najbardziej unerwionym organem człowieka, tzw. “gut feeling”, “motyle w brzuchu”)

W dzisiejszych czasach widać wyraźny renesans tych aktywności. Na zachodzie kwitną i rozwijają się liczące tysiące lat tradycje i nurty wschodnie. Pojawiają się nowe techniki, łączące zdobycze techniki i dawnych ćwiczeń. Narodowe Instytuty Zdrowia będące częścią Ministerstwa Zdrowia USA na swoich stronach podają wyniki badań, potwierdzających pozytywny wpływ na zdrowie medytacji: http://nccih.nih.gov/health/providers/digest/meditation.
W samej Polsce jest ponad 50 tysięcy osób praktykujących świadome śnienie, a kolejne osoby publikują swoje przeżycia. Może jedna z tych technik czeka na Ciebie?

Zdjęcie: http://commons.wikimedia.org/